Hoi bezoekers van de Giri Asih website,
In 2017 vertrok ik voor vijf maanden naar Baliwaarvan ik de eerste drie maanden vrijwilligerswerk deed in kindertehuis AsramaAnak Pohsanten. Bij aankomst werd ik met open armen en veel liefde ontvangen.De cultuur, de geuren, creatieve energie, warmte, het heerlijke eten en vooralde mensen in het kindertehuis waren voor mij al genoeg om mij meteen thuis enveilig te voelen.
Als vrijwilliger word je erg vrijgelaten in jedoen en laten, het is aan jezelf wat je daar voor het kindertehuis wiltbetekenen. Voor mijn vertrek had ik in Nederland sponsorgeld opgehaald. Zo benik samen met andere vrijwilligers begonnen aan ‘project badkamer’. De badkamersvan zowel de jongens als meisjes zijn hierdoor erg goed opgeknapt. Daarnaastkon er met dit geld nieuwe verf voor de muren op de binnenplaats gekocht worden.
Met het overgebleven geld kon er geïnvesteerdworden in nieuwe benodigde keukenspullen. En kon ik daarnaast een dagjeorganiseren naar Kuta, waarbij we naar een waterpark zijn geweest en heerlijkhebben gegeten op het strand.
Maar ook zonder sponsorgeld valt er genoeg teondernemen: De kinderen vinden het erg leuk om op hun vrije dag op pad te gaan.Zo houden ze ervan om vrijwilligers de prachtige omgeving te laten zien. Eenochtend naar de rivier, de waterval of kijken naar de zonsopkomst op het strand.Doordeweeks ben je als vrijwilliger veel in het tehuis, zodat er altijd iemandis wanneer de kinderen terugkomen van school. Je helpt hen s ’avonds bij hetmaken van hun huiswerk en het organiseren van Engelse lessen is ook van grootbelang. De kinderen zijn erg gemotiveerd om Engels te leren. Ook is er ruimteom lessen te organiseren voor de kleuterklas, die zich ook op het terrein van hetkindertehuis bevindt.
In het weekend organiseerden wij alsvrijwilligers leuke activiteiten: het organiseren van The Voice Kids of Asrama,sporttoernooien, filmavonden, zwemlessen, sieraden maken, beauty nights en opzondag gingen we pannenkoeken bakken. Genoeg te doen dus! Maar naast al dezeactiviteiten vond ik het ‘aandacht geven’ aan de kinderen ook erg belangrijk: degesprekken met elkaar waarbij je veel leert van elkaars cultuur, het doorhebbenals er iets is met iemand en altijd een luisterend oor bieden.
Verliefd op het eiland was ik al, maar mijnliefde voor de kinderen is zo groot dat ik sindsdien probeer elke zomervakantieterug te gaan. Tot nu toe is dit gelukt, maar door COVID-19 laat dit nogeventjes op zich wachten. Ik sta te popelen om weer die kant op te gaan en ommij daar weer in te zetten voor het kindertehuis.
Liefs, Maud
